ur(r)a!

n.

1. Hücum zamanı qoşunların döyüş nidası. Çalınmaqda şeypurlar, naylar; Ucalmaqda ləşkərdən urraylar. M. Ə. S.. Soldat «ura» deyib keçdi hücuma; Töküldü qanları torpağa, quma. H. K. S..

2. Hərarətli alqış və heyranlıq ifadə edir: əhsən! afərin! <El:> Var olsun yeni dünyanın yenilməz mübarizi Elxan! Urra! C. C.. Hamı bir ağızdan «urra» deyib piyalələri qaldırdılar. Ə. Vəl..